تجربه تنهایی کودکان در مدرسه و ارتباطش با قلدری و کیفیت دخالت معلمان

تجربه تنهایی کودکان در مدرسه و ارتباطش با قلدری و کیفیت دخالت معلمان 4191 کلمه علوم تربیتی علوم پایه علوم اجتماعی و مدیریت ترجمه انگلیسی به فارسی، دانشگاه، پژوهش مقاله انگلیسی به همراه مقاله فارسی در قالب آفیس قابل ویرایش به همراه ترجمه شکل و جدول هر 250 کلمه 1 صفحه میباشد منظور از 250 کلمه تعداد کلمات در متن انگلیسی هست و تعداد صفحات بر اساس آن نوشته شده است قیمت این ترجمه در بازار به ازا هر صفحه 3000 ت

دسته بندی	پژوهش ها
فرمت فایل	docx
حجم فایل	155 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	17

نمونه ترجمه

چهل و دو کودکان بین سنین 8 تا 10 سال در مورد تجربه تنهایی در مدرسه ابتدایی، مصاحبه شدند. کودکان بیشتر، تجربیات خود را آزار و اذیت و همچنین در مورد عواقب ناشی از دخالت ویژه معلم را بیان نمودند. مشخص شد که اکثریت کودکان (80٪) یک دوره تنهایی را در مدرسه تجربه کردند و این تجربه با خستگی، عدم فعالیت، تمایل به عقب نشینی در حالت خیال پردازی و نگرش منفعل نسبت به تعاملات اجتماعی در ارتباط بودند. علاوه بر این، کودکانی که خیلی کم دنبال دوست بودند، آسیب پذیرتر بودند. به همین نحو، اکثریت کودکان (68٪) ادعا کردند که مورد آزار واقع شدند و کودکان تنها، بیشتر قربانی آزار و اذیت همسالان خود بودند. علاوه بر این، کودکان، گزارش دادند که دخالت معلم در کل، در پایان دادن به این تجارب قربانی شدن، سودمند نخواهد بود. بدین ترتیب، یافته­ها نشان داد که قلدری و انواع خاصی از دخالتهای معلم،  عوامل موثر در تنها بودن کودکان در مدرسه است. مدل توسعه روابط متقابل این سه متغیر پیشنهاد شده است و بحث شده است.

کلید واژه ها: تنهایی، قلدری، مدرسه، پدیدارشناسی و زندگی-جهان

Forty-two children aged between 8 and 10 years were interviewed about their experience of loneliness at primary school. The children were further asked to describe their experiences of being bullied, as well as to comment on their perception of the consequences of particular teacher interventions. It was found that a majority of children (80%) had periods of being lonely at school and that these experiences were associated with boredom, inactivity, a tendency to withdraw into fantasy, and a passive attitude towards social interactions. Moreover, children who invested in very few friendships were more vulnerable to becoming isolated. Similarly, a majority of children (68%) claimed to have been bullied, with lonely children being more likely to be victimized by peers. Furthermore, children reported that teacher interventions were on the whole not effective in bringing an end to their victimization experiences. Thus, the findings indicated that both bullying and particular kinds of teacher interventions were contributing factors to children’s prolonged sense of loneliness at school. A developmental model of the interrelationship of these three variables is proposed and discussed. Key Words: Loneliness, Bullying, School, Phenomenology, and Life-World