بررسی نقش زنان در اقتصاد روستا
نقش و حیطه کارزنان در فعالیتهای غیر زراعی:
اقتصاد روستا، فعالیتهایی را در بر می
گیرد که هر یک بر حسب گستردگی و وسعتی که دارد در ارتقاء درآمد روستائیان
مؤثر می باشد. از این رو بررسی های انجام شده نشان می دهد که هر قدر امکان
بهره گیری از منابع درآمد برای روستائیان متنوع تر و فراوانتر باشد سطح
درآمد و رفاه آن جامعه بالاتر بوده است برای مثال روستاهای منطقه تالش به
لحاظ برخورداری از امکان کشت محصولات متنوع (برنج، مرکبات، تنباکو) از
درآمد نسبتاً بهتری برخوردار می باشند. یا مناطق ساحلی به لحاظ همجواری با
دریا قادرند از طریق فعالیتهای توریستی یا ماهیگیری درآمد حاصل از کشاورزی
خود را تکمیل نمایند. در عین حال عمده ترین فعالیتهای جانبی روستائیان که
معمولاً در کنار زراعت صورت می گیرد به شرح زیر می باشد:
دامداری و پرورش طیور
دامداری و نگهداری از حیوانات بزرگ جثه در
منطقه بسیار محدود بوده و تنها گاوداری در قسمت جلگه ای رواج دارد. در
مناطق روستایی مورد مطالعه گاوداری عمدتاً به شکل سنتی و در جوار سایر
اشتغالات کشاورزی صورت می گیرد. البته با رواج زندگی شهری و خصوصاً گسترش
جاده های مواصلاتی که برای گاوهایی که در سطح روستا زندگی می کردند
خطرآفرین می باشد. از تعداد گاوهای منطقه کاسته شده است. گاوداری در بین
خانواده های نمونه نسبتاً رواج چندانی ندارد و اکثراً تنها به داشتن یک یا
دو گاو اکتفا می نمایند که این گاوها تنها قادرند لبنیات خانواده را تأمین
نمایند و محصولی برای عرصه به بازار از آنها بدست می آید. در گاوداری به
شکل سنتی معمولاً زن و مرد توأمان همکاری دارند لیکن برحسب نوع و وظایف سهم
هر یک از آنها متغیر می باشد.
جدول (5-1) سهم زنان و مردان را در گاوداری بشکل سنتی و پرورش ماکیان نشان میدهد
سهم مردان و زنان از پرورش دام «گاو» و طیور به تفکیک فصول
نیروی کار
|
فصول
|
تعلیف دام
|
نگهداری در آغل
|
دوشیدن شیر
|
علف چینی
|
پرورش طیور
|
زن
|
بهار
|
|
|
100
|
|
100
|
|
تابستان
|
|
|
100
|
|
100
|
|
پاییز
|
|
10
|
100
|
|
100
|
|
زمستان
|
|
20
|
100
|
|
100
|
|
بهار
|
100
|
|
|
100
|
|
|
تابستان
|
100
|
|
|
100
|
|
|
پاییز
|
|
90
|
|
100
|
|
|
زمستان
|
|
|
|
100
|
|
|
|
|
80
|
|
|
|
هر یک از مراحل دامداری 100% در نظر گرفته شده که بطور نسبی سهم زنان و مردان نسبت به این ارقام محاسبه شده است.
همانطور که از جدول مستفاد می گردد اوج
حجم کار مردان عمدتاً در فصول بهار و تابستان که امر علف چینی تعلیف دام می
پردازند می باشد و در فصل پاییز که فصل بیکاری زراعی است نگهداری حیوان در
آغل را نیز بر عهده دارند این در حالیست که در فصل زمستان که به آماده
کردن زمین زراعی مبادرت می ورزند بخشی از این وظایف را به زنان محول می
کنند، لیکن دوشیدن از وظایف مختص زنان است که در چهار فصل برحسب شیردهی
جوان قابل انجام است.
از سوی دیگر همانطور که در جدول ملاحظه می
گردد، پرورش طیور از وظایف خاص زنان می باشد که عمدتاً جهت تأمین تخم مرغ و
گوشت سفید خانوار بدان اقدام می ورزند و بعضاً به فروش محصولات حاصل از آن
نیز می پردازند. جالب توجه است که اصلی ترین گوشت مصرفی خانوار گوشت سفید
بوده و تخم مرغ از اقلام مهم تأمین کننده پروتئین خانواده می باشد.
در سال 1375 تعداد گاو و گاومیش موجود
شهرستان 112844 رأس گزارش شده است. آمار دریافتی کشتار دام، از 30466 رأس
گاو و گاومیش کشتار شده شهرستان در سال 1375 مقدار 3353 تن گوشت قرمز و 649
تن پوست تولید شده است. مقدار شیر تولید شده از گاو و گاومیش های موجود
شهرستان این سال برابر 2/11932 تن گزارش شده است. شهرستان تالش در سال 1375
دارای 467821 رأس گوسفند و بز بوده است که با کشتار 170547 رأس از آن،
مقدار 2555 تن گوشت قرمز و 8/170 تن پوست تولید شده است.(1)
منطقه تالش از دوران های اولیه سکونت
اقوام و متأخرین دارای نظام عشیره ای و پدرسالاری بوده و به نظر می رسد که
دام داری قبل از رواج کشاورزی با توجه به استعدادهای اقلیمی و معیشت های
خدادادی در تالش رواج داشته و مردم ابتدا دام دار بوده و بعداً به تدریج به
کشاورزی روی آورده اند.
دختران خردسال به جای حضور در کلاس درس به
مراقبت از بزها و گوسفندان هستند اکنون خواندن و نوشتن و بازی کردن محروم
هستند فردا محرومیتهای دیگری در انتظار آنهاست. بعلت شرایط توپوگرافی
شهرستان تالش و وجود ارتفاعات که پوشیده از مراتع طبیعی مرغوب است بنابراین
عده ای به زندگی کوچ نشینی روی آورده اند. وضعیت اصلی و غالب آنها پرورش
دام از نوع گوسفند و بز می باشد.
زنان در جامعه کوچ نشین علاوه بر ایفای
وظیفه همسر ومادری نقش مهمی را نیز در اقتصاد خانواده دارند گذشته از
چارچوب قانونی جایگاه زن در خانواده و جامعه بعلت نقش تولیدی زنان در جامعه
کوچ نشین که دوشادوش مردان چرخ زندگی را در عرصه خانواده و میدان اجتماع
به حرکت در می آورند. زن در رتبه باارزشی در میان خانواده قرار دارد. وی
بعنوان یار و یاور مرد، در امور خانه از پخت و پز تا تهیه پنیز و ماست و
کره و صنایع دستی، هیزم شکستن تا رسیدگی به دام ها همچنین امور فرزندان نقش
عاطفی ویژه ای را نیز در خانواده ایفا می کند او به عنوان همسر از ابتدای
زندگی با ناملایمات و رنج و مشکلات در کنار شوهر مسیر زندگی را با جبر و
تلاش می پیماید و فرزندان خانواده را تربیت می کند. زن بعنوان مدیر خانه
دارای اختیاراتی بسیار در حوزة تصمیم گیری در مسایل شخصی و خانوادگی است و
تا حدی که قوانین اجتماعی، سنتی به وی اجازه این اختیار را بدهد پیش می
رود.(2)
زنبورداری
شهرستان تالش سابقه دیرینه در پرورش
زنبورعسل دارد. این شهرستان به واسطه برخورداری از آب و هوا و شرایط مناسب و
میزان بارندگی مطلوب همواره پر از گونه های مختلف گیاهی است که فعالیت
زنبورداری را آسان می نماید. بنابراین، استعداد خاص اقلیم جغرافیایی منطقه
از نظر پوشش و تنوع گیاهی موجب شده تا تولید عسل در حد مطلوب باشد.
فرهنگ، آداب و رسوم و سنت مردم تالش به گونه ای است که بین فعالیت زن و مرد در امور مختلف کشاورزی تفاوت خاصی وجود ندارد.
زنان روستایی همگام با همسرانشان در تمام
طول سال به فعالیتهای متعدد کشاورزی و دامپروری از جمله در زمینه پرورش
زنبور عسل مشغول هستند؛ چرا که زنان روستایی منطقه دوش به دوش مردان و در
برخی موارد حتی به تنهایی در اموری از قبیل موم بافی، استحصال عسل، برداشت
عسل، تغذیه مصنوعی و انتقال کندوها فعالیت دارند تعداد پرورش دهندگان زنان
روستایی استان گیلان بیش از 250 نفر است به همین دلیل، استان گیلان به
عنوان محل اجرا پروژه زنبور عسل با همکاری سازمان ملل خواربار کشاورزی
(فائو) FAO مورد توجه قرار گرفت و انتخاب شد.
اجراء پروژه زنبور عسل با همکاری فائو
پروژه زنبورداری با همکاری فائو در سال 79 با تلاش دختر امور زنان روستایی و
عشایری وزارت جهاد سازندگی سابق و مدیریت ترویج و مشارکت مردمی گیلان به
اجرا آمد. این پروژه شامل فعالیتهای تولید عسل به منظور ایجاد درآمد برای
قشر آسیب پذیر جامعه روستایی می شود.
هدف اصلی طرح فراهم نمودن امکانات مستقیم
برای روستاییان زنبوردار به منظور تولید عسل و در نتیجه افزایش درآمد
خانوار روستایی است. مخاطبان این طرح، زنان روستایی هستند این پروژه سعی
دارد ابزار پیشرفت در زمینه تهیه وتولید عسل را به منظور افزایش درآمد و
اهمیت غذایی خانوار به طور رایگان در اختیار زنان روستایی قرار دهند.
اجرای پروژه زنبور عسل با همکاری فائو در
استان گیلان با هدف افزایش و بهبود تولید عسل و فرآورده های جانبی. حمایت
از زنان فقیر روستایی و یا سرپرست خانوار و کمک به ایجاد درآمد خانوار
روستایی پیگیری شد. قیمت فروش هر کیلوگرم عسل حدود 12 هزار ریال می باشد.
(3)
جدول (5-2) پراکندگی گروههای زنان زنبوردار استان گیلان
ردیف
|
نام شهرستان
|
مناطق روستایی
|
تعداد (نفر)
|
تعداد هر گروه (نفر)
|
تعداد گروهها
|
1
|
تالش
|
چوبر - - اسالم
|
18
|
6
|
3
|
2
|
ماسال
|
ورمپه - تبرسرا
|
12
|
6
|
2
|
3
|
رضوانشهر
|
دوران - آبریاد - استه سر
|
18
|
6
|
3
|
4
|
لنگرود
|
سیاه منه سر - مریوان
|
12
|
6
|
2
|
|
جمع
|
|
60
|
24
|
10
|
منبع: هیمای اقتصادی استان گیلان شهرستان تالش، سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان 1377.
نوغانداری:
کرم ابریشم و پرورش آن یکی از درآمدهای فرعی خانوارهای روستائیان خصوصاً نقاط جلگه ای بوده و در 76 روستا رواج دارد.
اگر چه به لحاظ بالا رفتن قیمت تخم مرغ
نوغان و سایر محدودیتهای ایجاد شده تا حدودی از وقت خانواده ها به انجام
اینگونه فعالیتها کاسته شده لیکن فعالیت مذکور در ارتقاء درآمد خانوارهای
بهره بردار بسیار مؤثر بوده است و هر چند که طول مدت صرف شده برای عمل آوری
پیله کرم ابریشم کمتر از دو ماه می باشد لیکن در این مدت محدود قادر است
درآمد زیادی را نصیب خانواده ها نماید.
فعالیت فوق الذکر نیز دارای مراحل متعددی
است که در هر یک از مراحل به تناسب توانایی جنسیتها از نیروی کار زنان ،
مردان و کودکان استفاده می گردد.
جدول 5-3- مراحل متعدد عمل آوری پیله کرم ابریشم را بر حسب سهم هر یک از جنسیتها نشان می دهد.
جدول (5-3) مراحل و سهم کار زنان و مردان در پرورش کرم ابریشم
جنس
|
تهیه تخم نوغان
|
نگهداری کرم نوزاد
|
چیدن و آماده کردن برگ
|
تمیز کردن جا
|
برداشت
|
متوسط
|
زن
|
-
|
20
|
30
|
10
|
50
|
2/20
|
مرد
|
100
|
80
|
70
|
90
|
50
|
8/70
|
نظر به اینکه انجام مراحل فوق الذکر
عمدتاً در ماههای فروردین و اردیبهشت که زمان اوج کار زنان در و وجین می
باشد صورت می گیرد لذا نقش مردان عمدتاً برجسته تر از نقش زنان می شود هر
چند که در این نوع اشتغال که بیشتر بصورت حاشیه ای و در کنار سایر فعالیتها
صورت می گیرد تمامی اعضای خانواده شرکت دارند لیکن مردان و فرزندان پسر
نقش بیشتری را در این فرآیند برعهده دارند.
در سال 1375 شهرستان تالش دارای 521
خانوار نوغاندار بوده است که این خانوارها با استفادهاز 10 هکتار توتستان و
1216 جعبه تخم نوغان مقدار 33000 کیلوگرم پیله تر تولید نموده اند. (4)
1- سیمای اقتصادی - اجتماعی شهرستان تالش
سال 1377 - تهیه کننده معاونت هماهنگی و برنامه ریزی تلفیق و تنظیم: فرشته
طالش انساندوست . سازمان برنامه و بودجه.
بدین ترتیب در هر گونه برنامه ریزی که با
هدف بکارگیری از توان فیزیکی و دقت زنان روستایی طرح ریزی می گردد توجه به
اوقات پرکاری و کم کاری زنان در طی سال حائز اهمیت می باشد، چرا که تدوین
برنامه ای که در وقت زراعی، آنان را از انجام امور کشاورزی باز دارد با
شکست روبرو خواهد شد.
2-3- منزلت اجتماعی و اشتغال زنان
جهت شناخت بهتر عوامل محیطی تأثیرگذار بر
اشتغال زنان روستایی منطقه، علاوه بر گردآوری اطلاعات در مورد وظایف تخصصی،
شناسایی تفکراتی که در خانواده و یا در سطح جامعه درباره فعالیتهایی که
برای زنان یا مردان مناسب است و میزان و منزلتی که آنها در انجام این وظایف
بدست می آورند مفید است، بعضی از وظایف با توجه به سطح تکنولوژی بکار رفته
و نظارت مستقیم بر کار، دارای منزلت بدون کم و کاست است.
اینکه کار در خانواده باشد یا در مزرعه یا
برای دیگران با مزد یا بدون مزد بر منزلت زنان تأثیر می گذارد. کاری که
توسط کودکان و گروههای کم درآمد انجام می شود خواه ناخواه کم منزلت بشمار
می رود. از سوی دیگر میزان مشارکت زنان در خرید و فروش و تجارت می تواند
سبب ارتقاء آگاهی آنان شده و پل ارتباط اطلاعاتی بین شهر و روستا باشند.
در رابطه با جایگاه اشتغال زنان در جامع
دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. امین زاده در کتاب جمعیت شناسی کار وضعیت
کاری زنان را اینچنین بیان نموده است. «با توجه به اینکه خانواده اساس و
پایه هر جامعه است، کار زن در منزل بی اجرت و از نظر اجتماعی فاقد ارزش
پولی است. زن در خانواده تولید کننده ای است که تابع ارداده شوهر است و تحت
انقیاد برای استثمار اقتصادی هر چند که فعالیت او غیر مولد تلقی می شود،
این چنین برداشت ناشی از اندیشه اقتصاددانان و آمارشناسان بوده که مشارکت
زن را بدون مزد محسوب می دارند و درآمد ملی منظور نمی کنند و در نتیجه در
زمره جمعیت فعال مجاب نمی آیند» (1)
معذالک طبق برآوردهایی که به عمل آمده
است، کار نامرئی زن خانه دار حدود 25 تا 40 درصد تولید ناخالص داخلی را
تشکیل میدهد، در صورتیکه زنان خانه دار جزء جمعیت فعال در نظر گرفته شوند و
خدمات آنان در هزینه خدمات جامعه به حساب آید، بدون شک دگرگونی عمده ای در
جهت یابی برنامه های مختلف سیاست اجتماعی بوجود خواهد آمد. این درحالیست
که گروهی دیگر بر یکپارچگی کار زن و مرد تأکید داشته و کار زنان کار مردان
، سامان دهنده بنیان اقتصادی - اجتماعی نهاد خانواده می دانند.
در مجموع فعالیتهای «زنانه» یا به عبارت
دیگر کارهای خاص زنان ناشی از تخصص محدود زنان و واگذاری بعضی مشاغل به
اصطلاح «زنانه» برای آنان بیشتر ناشی از نارسایی تخصصی و مهارت آنان و یا
بر اثر تخصصها و مهارتهای ناهماهنگ آنان است که عمدتاً با نیازهای بازار
کار مطابقت ندارد. لذا از نظر سلسله مراتب شغلی در اثر چنین حالتی در پایین
ترین رده های شغلی قرار می گیرند، بطوریکه انجام اینگونه کارها توسط مردان
موجب خفت وخواری آنان خواهد گشت.
با توجه به جدول شماره (5-9) ملاحظه می
گردد که پاسخگویان کشاورزی را دارای پایین ترین منزلت و ارزش بیان نموده
اند این دیدگاه برخاسته از وضع نامطلوب اقتصاد کشاورزی و ریسک پذیری آن است
لذا نظر به سخت بودن شرایط کاری و نوسانات فراوان در منابع حاصل از
فعالیتهای کشاورزی که منجر به استهلاک جسمی زنان روستایی می گردد بیش از
25% پاسخگویان از بین اشتغالات رایج روستایی کشاورزی را شغلی نامناسب و
پرزحمت بیان نموده اند.
بدین ترتیب آنها هیچگونه تمایلی به اینکه
دخترانشان نیز همانند خویش به کشاورزی بپردازند نداشته و تلاش آنان در جهت
تحصیل دختران بدین منظور است که آنها بر خروج از سیکل کار پر رنج کشاورزی و
فقر توانا گردند. از سوی دیگر بیش از 10% از پاسخگویان معتقد بودند که کار
برای دیگران فاقد منزلت و ارزش اجتماعی است. این نگرش ناشی از این باور
است که آنها کار برای دیگران را تنها در قالب کارهای کشاورزی و کارگری می
انگارند و لذا معتقدند که تنها افراد فقیر به اینگونه کارها تن در می دهند.