دانلود آیا غیر از دیه سایر ضررهای ناشی از جرم باید پرداخت شود؟

آیا غیر از دیه سایر ضررهای ناشی از جرم باید پرداخت شود؟ موضوع بالا یکی از موضوعاتی است که در فقه شیعه مورد بحث واقع شده و در نتیجه مشکلات فراوانی را در آراء دادگاهها بوجود آورده و آراء متضاد و متناقضی در شعب مختلف دیوان عالی کشور صادر گردیده است

دسته بندی	فقه و حقوق اسلامی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	18 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	24

آیا غیر از دیه سایر ضررهای ناشی از جرم باید پرداخت شود؟

موضوع بالا یکی از موضوعاتی است که در فقه شیعه مورد بحث واقع شده و در نتیجه مشکلات فراوانی را در آراء دادگاهها بوجود آورده و آراء متضاد و متناقضی در شعب مختلف دیوان عالی کشور صادر گردیده است .

بنابراین لازم دیدم این مساله را از نظر فقهی مورد بحث قرار دهم تا شاید مورد استفاده قضات محترم و حقوقدانان ارجمند واقع شود هرچند این حقیر خود را لایق اینگونه مسائل با بضاعت مزجاه نمیدانم قبل از شروع در بحث لازم دانستم که بحث دیگری را که خود احتیاج به مقاله مستقلی دارد مطرح سازم و بطور خلاصه و اختصار بررسی کنم و آن عبارت است از بررسی انواع ششگانه دیات که آیا همه این انواع فی نفیها اصالت دارند یا بعضی از آنها اصالت دارند و یا هیچکدام اصالت ندارد و بر فرض آنکه هیچکدام اصالت نداشته باشد ملاک قیمت کدامیک از آنهاست با بررسیهای دقیقی که از روایات و کلمات اهل بیت اطهار سلام الله علیهم اجمعین بدست میآید این است که غیر از شتر ، انواع پنجگانه دیگر به عنوان قیمت شتر تعیین شده است.

پس لازم است اگر یکی از انواع تعیین می گردد با قیمت شتر در ارزش برابر باشند و اینکه دویست گاو یا هزار گوسفند و هزار دینار تعیین شده ، به این لحاظ بوده است که از نظر ارزش در آن زمان مساوی با یکصد شتر بوده اند و اگر این برابری وجود نداشته باشد نباید کمیتی را که برای آنها درز نظر گرفته میشود کافی دانست و نظر ما درباره شتر این است که خود شتر نیز موضوعیت ندارد و آنچه موضوعیت دارد قیمت آنست در صورتیکه بتواند خسارت ناشی از جرم را جبران نماید درز این مقاله دو مطلب مورد بحث قرار میگیرد :

1ـ انواع ششگانه دیات دآلانچه موضوعیت دارد قیمت شتر است ، و سایر انواع دیات بعنوان قیمت تعیین میشوند . بنابراین قیمت خود آنها درز صورت برابر نبودن آن با شنتر وجهه شرعی ندارد .

2 ـ قیمت شتر اگر کافی برای جبران خسارتهای ناشی از جرم نباشد باید دادگاه ، اضافه بر آن ، به پرداخت سایر خسارتها حکم مقتضی صادر نماید . مطلب اول از روایات وارد شده استفاده میشود اولین چیزی که بعنوان دیه مطرح گردید بوسیله جناب عبدالمطلب یکصد شتر بوده است در کتاب وسائل شیعه ج 19 صفحه 145 آمده که پیامبر اکرم (ص) به علی (ع) فرمود :

یا علی آن عبدالمطلب سن فی الجاهلیه خمس سنن اجراها الله له فی اسلام الی ان قال و سن فی القتل ماه من الابل فاجری الله ذلک فی الاسلام .

یعنی عبدالمطلب در جاهلیت پنج سنت را بوجود آورد ـ تا اینکه فرمود :در قتل ، یکصد شتر قرار داد و خدا در اسلام آنرا امضاء فرمود .

و در روایتی دیگر وسائل شیعه ج 19 صفحه 143 آمده است که امام علی فرمود :

هی (الدیه) مائه من الابل و لیس فیها دنانیر و لا دراهم و لا غیر ذلک .

یعنی ، دیه یکصد شتر است و دراهم و دنانیر و غیر آنها در شتران اعتبار نمیشود (یعنی نفس شتران دیه محسوب میشوند)نه قیمت انها و برای قیمت احتیاج به تراضی دارد ).

و از این روایت استفاده میشود که تعیین درهم ودینار احتیاج به توافق دارد و خود درهم و دینار اصل در دیه نیستند .

و در روایت دیگری آمده است ان الدیه مائه من الابل و قیمه کل بعیر من الورق مائه و عشرون رهمااو عشره دنانیر و من الغنم قیمه کل ناب من الابل عشرون شاه .

یعنی دیه یکصد شتر است و ارزس هر شتری یکصدو بیست درهم و یا ده دینار است و ارزش هر شتریکه دندان ناب (نیش) در آورده باشد بیست گوسفند است و از این روایت نیز استفاده میشود که دارهم و دینار و گوسف6ند به عنوان قیمت شتر تعیین شده اند و در روایت دیگری است که دیه در جاهلیت یکصد شتر بوده است و رسول خدا آنرا نیز مقرر فرمود سپس در این روایت آمده انه فرض علی اهل البقر مائتی بقره و فرض علی اهل الشاه الف شاه تنیه و علی اهل الذهب الف دینار ، و علی اهل الورق عشره الف درهم و علی اهل الیمین الحلل مائتی حله .(وسائل شیعه ج 19 صفحه 142 ).

یعنی رسول خدا بر صاحب گاو ، دویست گاو ، و بر صاحب گوسفند ، هزار گوسفند ، و بر صاحب طلا ، هزار دینار ، و بر صاحب نقره ، ده هزار درهم و بر اهل یمن دویست حله تعیین نمود .

و کلیه روایات وارده در باب دیات دلالت دارند که تعیین مقدار درهم ، دینار ، گاو ، گوسفند ، بر اساس محاسبه با قیمت شتر بوده است و برای تسهیل امر برجانی اجازه داده اند که جانی ، مالی را در اختیار دارد با در نظر گرفتن ارزش آن با شتر بپردازد و چجون در زمان ما بهترین راه برای پرداخت دیه پرداخت همان پولی است که مردم هر کشوری در اختیار دارند باید با تعیین قیمت یکصد شتر ، دیه لازم را پرداخت نماید و به عبارت دیگر تعیین انواع دیات برای تسهیل امر بوده و همین امر اقتضاء می کند که جانی پولب رایج کشور خود را پرداخت کند (نه درهم و دینار و حله ، یا گوسفند و گاو ) زیرا پرداخت خود آنها موجب عسروحرج است.

حتی خود شتر نیز لازم نیست پرداخت شود و جانی را نباید به پرداخت آن الزام کرد ، زیرا پرداخت آن موجب عسروحرج میگردد و شریعت مقدسه اسلام شریعتی است سهل و آسان و در احکام خود ، مردم را به انجام کاری که موجب عسرو حرج باشد مکلف نمینماید همانطوری که در ابتدای امر مردمی را که صاحب درهم و دینار بودند برای تسهیل به دادن درهم و دینار با حفظ تقویم آنها با قیمت شتر مکلف گردانید در عصر کنونی ما که مردم کمتر گاو .وگوسفند و شتر و درهم ودینار در اختیار داغرند تیز باید مکلف به همان مالی باشند که در اختیارشان میباشد بنابراین دادگاهها دیه که تعیین میفرمایند با پول رایج ایران که اسکناس است باید دیه را تعیین فرمایند و همان تسهیلی را که در صدر اسلام ، شارع مقدس در نظر گرفته بود ، در نظر گیرند و نباید جانی را که درهم و دیناری در اختیار ندارد و هرگز نمیتواند آنرا پرداخت نماید محکوم سازد و همچنین نسبت به شترو گاو و گوسفند ، بلکه قیمت شتر را که طبق روایات ، اصل در دیات بوده است در نظر میگیرند و با پول رایج ، جانی را به آن محکوم میسازند و آنچه گفته شد از جمع بین روایات و دقت و تأمل در آنها بخوبی بدست می آید و من از کلیه حقوقدانان و قضات محترم می خواهم که تأمل بیشتری در خصوص روایات وارده در انواع دیات و کمیت آنها بنمایند و اگر با نظر ما موافق بودند فلله الحمد و اگر موافق نبودند مارا ارشاد فرمایند حاصل کلام آنکه :

دانلود احکام دیه و توضیح مقادیر دیه کامله

احکام دیه و توضیح مقادیر دیه کامله اگر کسى عمدا و به ناحق دیگرى را بکشد، ولىّ کشته مىتواند قاتل را عفو کند، یا بکشد و یا مقدارى که در مسأله بعد گفته مىشود از او دیه بگیرد، اما در قتل شبیه عمد و در قتلى که خطا مىباشد،

دسته بندی	فقه و حقوق اسلامی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	17 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	17

احکام دیه و توضیح مقادیر دیه کامله

احکام دیه

مسأله 3380: اگر کسى عمدا و به ناحق دیگرى را بکشد، ولىّ کشته مىتواند قاتل را عفو کند، یا بکشد و یا مقدارى که در مسأله بعد گفته مىشود از او دیه بگیرد، اما در قتل شبیه عمد و در قتلى که خطا مىباشد، مثلاً بر حیوانى تیر بیندازد و اشتباها کسى را بکشد، ولىّ کشته، حق ندارد قاتل را بکشد، بلکه میتواند دیه بگیرد.

مسأله 3381: دیه‏اى که قاتل در قتل عمد مىپردازد، یکى از شش چیز است، اول: صد شتر. دوم: دویست گاو. سوم: دویست حلّه و هر حله دو پارچه‏اى است که در یمن مىبافند. چهارم: هزار گوسفند، پنجم: هزار دینار که هزار مثقال شرعى طلا و هر مثقال هیجده نخود است. ششم: ده هزار درهم نقره و هر درهمى 6/12 نخود نقره سکه دار مىباشد. و باید دیه را در یک سال بدهد. و چنانچه قبلاً گفته شد، در صورتى قاتل مىتواند دیه بدهد که با ولىّ مقتول به توافق رسیده باشد وگرنه ولىّ مقتول در چنین قتلى مىتواند قاتل را بکشد، چنانچه اگر ولىّ مقتول دیه را اختیار کند قاتل مجبور نیست قبول کند.

مسأله 3382: دیه قتل شبیه عمد، همان شش چیز است، با این فرق که شترها باید چنین باشد: سى و سه (بنت لبون) یعنى شتر ماده‏اى که دو سال به بالا داشته باشد و سى و سه (حقه) یعنى شترى که سه سال به بالا باشد و سى و چهار (ثنیّه) یعنى شترى که پنج سال به بالا داشته باشد. و بعید نیست آنچه شتر نام دارد کافى باشد. و این دیه را در مدت دو سال باید بپردازد.

مسأله 3383: دیه قتل خطاى محض، همان شش چیز است، با این تفاوت که شترها باید چنین باشد: بیست (بت مخاض) یعنى شترى که داخل سال دوم شده و بیست (ابن لبون) یعنى شتر نرى که دو سال به بالا داشته باشد و سى (بنت لبون) یعنى شتر ماده‏اى که دو سال به بالا باشد و سى (حقه) یعنى شترى که سه سال به بالا داشته باشد. و بعید نیست آنچه شتر نامیده مىشود کافى باشد. و این دیه را درمدت سه سال باید بپردازد.

مسأله 3384: دیه قتل عمد و دیه شبیه عمد را باید از مال قاتل بدهند، ولى دیه خطاى محض را باید (عاقله) یعنى کسانى که از طرف پدر و مادر یا فقط پدر به قاتل مىرسند، مانند پدران، فرزندان و مانند آنها بدهند.

مسأله 3385: در قتل عمد و شبیه به آن، اختیار با قاتل است و هرکدام از شش چیزى که خود او بدهد، باید قبول کنند و در قتل خطاى محض، اختیار با (عاقله) است.

مسأله 3386: دیه زن نصف دیه مرد است، یعنى پنجاه شتر، یا صد گاو، تا آخر.

مسأله 3387: دیه خنثى، سه چهارم دیه مرد است یعنى هفتاد و پنج شتر، یا یکصد و پنجاه گاو، تا آخر.

مسأله 3388: دیه برده، قیمت اوست و در صورتى که قیمت او بیشتر از دیه آزاد باشد، قاتل باید همان دیه آزاد را بدهد. و دیه کنیز قیمت اوست، مگر بیشتر از دیه زن آزاد باشد که در این صورت، قاتل فقط دیه زن آزاد را باید بدهد. و در دیه کافر ذمّى خلاف است و باید طبق نظر حاکم شرع عمل شود و همچنین دیه دیگر کفّارى که محارب نیستند.

مسأله 3389: اگر کسى در یکى از ماههاى حرام یعنى: ذىالقعده، ذىالحجه، محرّم و رجب، کسى را بکشد، باید به مقدار ثلث دیه براى هتک حرمت این ماهها، اضافه بدهد.

مسأله 3390: دیه چند چیز مانند دیه کشتن است که مقدار آن بیان شد. اول: دو چشم کسى را کور کند، یا چهار پلک چشم او را از بین ببرد. و اگر یک چشم او را کور کند، باید نصف دیه کشتن را بدهد. دوم: دوگوش کسى را ببرد، یا کارى کند که هردو گوش او کر شود. و اگر یک گوش او را ببرد یا کر کند، باید نصف دیه کشتن را بدهد و اگر نرمه گوش او را ببرد، باید ثلث دیه کشتن را بدهد. سوم: تمام بینى یا نرمه بینى کسى را ببرد. چهارم: زبان کسى را از بیخ ببرد. و اگر مقدارى از آن را ببرد باید به نسبت آن، دیه بدهد، مثلاً اگر نصف زبان را ببرد باید نصف دیه کشتن را بدهد. پنجم: تمام دندانهاى کسى را از بین ببرد. و دیه هرکدام از دوازده دندان جلوى دهان که شش عدد بالا و شش عدد پایین مىباشد، پنجاه مثقال شرعى طلاست. و هر مثقال شرعى هیجده نخود است. و اگر یکى از شانزده دندان عقب را که هشت عدد آن بالا و هشت عدد پایین است از بین ببرد، باید بیست و پنج مثقال شرعى طلا بدهد. ششم: هر دو دست کسى را از بند جدا کند. و اگر یک دست را از بند جدا کند، باید نصف دیه کشتن را بدهد. هفتم: ده انگشت کسى را ببرد. و دیه هر انگشت، یک دهم دیه کشتن است. هشتم: پشت کسى را طورى بشکند که دیگر خوب نشود. نهم: هردو پستان زنى را ببرد. و اگر یکى از آنها را ببرد، باید نصف دیه کشتن را بدهد. دوازدهم: طورى به کسى آسیب برساند که عقل او از بین برود. سیزدهم: به کسى صدمه‏اى بزند که دیگر بوى خوب و بد را نفهمد، یا منى از او خارج نشود. و غیر از این مواردى که گفته شد، موارد دیگرى نیز هست که در (الفقه) بیان نموده ایم.

مسأله 3391: اگر اشتباهاً کسى را بکشد، باید دیه او را بدهد و یک برده آزاد کند و اگر نتواند برده آزاد کند، دو ماه روزه بگیرد و اگر نتواند، شصت فقیر را سیر کند. و اگر عمدا و بناحق بکشد، در صورت عفو یا گرفتن دیه، باید دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر کند و یک برده آزاد نماید.

مسأله 3392: کسى که سوار حیوان است، اگر کارى کند که آن حیوان به شخصى آسیب برساند، ضامن است و اگر دیگرى کارى کند که حیوان به سوار خود یا به شخص دیگرى صدمه بزند، ضامن میباشد.

مسأله 3393: اگر انسان کارى کند که زن حامله سقط کند، چنانچه سقط شده (نطفه) باشد، دیه‏اش بیست مثقال شرعى طلاست، که هر مثقال آن هیجده نخود مىباشد. امّا اگر (علقه) یعنى خون بسته باشد، چهل مثقال. اگر (مضغه) یعنى پاره گوشت باشد، شصت مثقال. اگر استخوان شده باشد، هشتاد مثقال. اگر گوشت آورده، ولى هنوز روح در او دمیده نشده، صد مثقال. و اگر روح در او دمیده شده، چنانچه پسر باشد، دیه او هزار مثقال. و اگر دختر باشد، دیه او پانصد مثقال شرعى طلاست.

مسأله 3394: اگر زن حامله کارى کند که بچه‏اش سقط شود، باید دیه آن را به تفصیلى که در مسأله پیش گفته شد، به وارث بچه بدهد و به خود زن چیزى از آن نمىرسد.

مسأله 3395: اگر کسى زن حامله را بکشد، باید دیه زن و بچه را بدهد.

مسأله 3396: اگر پوست سر یا صورت مردى را پاره کند، باید یک شتر به او بدهد، اگر به گوشت برسد و قدرى از آن را هم ببرد، باید دو شتر بدهد. اگر خیلى از گوشت را پاره کند، باید سه شتر بدهد. اگر به پرده نازک استخوان برسد، چهار شتر. اگر استخوان نمایان شود، پنج شتر. اگر استخوان بشکند، ده شتر. اگر بعضى از ریزه‏هاى استخوان از جاى خود بیرون اید، پانزده شتر و اگر به پرده مغز سر برسد، باید سى و سه شتر بدهد.

مسأله 3397: اگر به صورت کسى سیلى یا چیز دیگر بزند، طورى که صورت او سرخ شود، باید یک مثقال و نیم شرعى طلا، که هر مثقال هیجده نخود است بدهد. اگر کبود شود، سه مثقال. و اگر سیاه شود باید شش مثقال شرعى طلا بدهد، ولى اگر جاى دیگر بدن کسى را بر اثر زدن، سرخ یا کبود یا سیاه کند، باید نصف آنچه را که گفته شد بدهد.

دانلود بررسی وجه اشتراک و افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران

بررسی وجه اشتراک و افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران بررسی وجه اشتراک و افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران

دسته بندی	فقه و حقوق اسلامی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	286 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	124

بررسی وجه اشتراک و افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران


مقدمه
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و  در راستای منطبق کردن قواعد کیفری از باورها و تمایلات همگانی با احکام و دستورات اسلام، نظام حقوق جزایی ایران در ابعاد مختلف به شدت متحول و دگرگون گردید. به ویژه در مبحث قصاص و دیات که مستقیماً از فقه اسلامی به قانون ایران راه پیدا کرد این دگرگونی به نحو چشمگیری در این مباحث توسعه پیدا کرد به طوری که این تغییرات علاوه بر روش دادرسی، مباحث حقوق جزای عمومی و بیشتر از آن موضوعات جزای اختصاصی را نیز دربرگرفته است. پژوهش حاضر به بررسی وجه اشتراک و افتراق دیه و ارش در فقه اسلامی و حقوق ایران که کمتر مورد توجه جدی واقع شده می پردازد؛ موضوعی که تحت تاثیر فقه جزایی به قانون ایران راه یافت در صورتی که قبل از انقلاب چیزی بنام دیه در قانون ایران نداشتیم تاکید قانونگذار بر تبعیت از منابع فقهی به ویژه در مبحث جنایات و دیه و ارش تا بدان حد است که علاوه بر آنکه غالب مواد پیش بینی شده را مستقیماً از کتب فقهی ترجمه و در قالب مواد قانونی تنظیم کرده اند، در ترتیب و تبویب مواد مذکور نیز بدون توجه به تقسیماتی که امروز از شعب مختلف حقوق می شود، خود را مقید به متون فقهی نموده است از این رو بدیهی است که در شرح و تفسیر مواد قانونی تلاش شود به طور گسترده به منابع موردنظر قانونگذار و منابع فقهی مراجعه گردد؛ چرا که نقد و بررسی احکام فقهی از زاویه نگرش حقوق عرفی و مبتنی بر مبانی و قواعد حقوق غیردینی کاملاً غیرعلمی و انحرافی خواهد بود. و چنانکه گفتیم، عدم عنایت به این موضوع، مباحث و نتیجه گیری های غیرواقع بینانه ای را که امروز در بسیاری موارد شاهد آن هستیم به دنبال آورده است. توجه به جنبه های عملی رویه قضائی؛ و رویه فعلی دادگاه ها در بحث تعیین میزان دیه و ارش نشان می دهد که چقدر فقه اسلامی تاثیر گذاشته و میزان دیه تعیین شده در فقه بدون هیچ تغییری در قانون مجازات اسلامی ایران گنجانده شده است.دیه قبل از شناخته شده بود ،ولی به یک میزان واحدی نبود مقدار و نسبت آن از یک طرف به نفس وطرزفکر اشخاص خون خواه و از طرفی دیگر به مقام وشخصیت مقتول بستگی داشت وبدین ترتیب مقدار آن کم وزیاد می شد. مقدار دیه در قرآن مجید تعیین نشده،بلکه به بیان دیه «دیه مسلمه »اکتفا گردیده است در نتیجه مقادیر دیه از سنت وروایت گرفته شده است.فقها دیه را مالی دانسته اندکه به سبب جنایت بر نفس یا عضو کسی وارد شده ،و ارش در کلام فقها عبارت از مالی است که در ازای نقص مضمون در مال یا بدن ،قرار گیرد ومبدل آن شود وشارع برای آن میزانی تعیین نموده باشد.قانونگذار اسلامی از طرفی دیات را در مادهّ 15 قانون مجازات اسلامی تعریف کرده ومیگوید:«دیه ،مالی است که از طرف شارع برای جنایات تعیین شده است »،واز طرفی دیگر در ماده 297میزان آن را مشخص نموده است که به تاسی از فقها جزایی موارد ششگانه را مشخص کرده وقاتل را در انتخاب هر یک از آنها مخیر کرده است.ودر ماده 367قانون مجازات اسلامی در مورد ارش می گوید :«هر جنایتی که بر عضو کسی وارد شود وشرعاً ً مقدار خاص به عنوان دیه برای آن تعیین نشده باشد جانی باید ارش بپردازد».بدین ترتیب همچنان که ملاحظه می شود قانونگذار بدون اینکه ارش را تعریف کند تنها به مواردی که ارش باید پرداخته شود اکتفا کرده است. پایان نامه حاضر در 3 فصل تنظیم شده و هر فصل  با توجه به تعدد موضوعات، مباحث مختلفی را در خود دارد ، کلیات شامل پیشینه و اهمیت تحقیق و روش گردآوری اطلاعات و در فصل اول  تعاریف، تاریخچه و تعریف دیه در فقه و حقوق ایران و همچنین شامل نظریات فقها و حقوقدانان در مورد دیه و ارش است. در فصل دوم  وجه اشتراک دیه و ارش در فقه و حقوق ایران مورد بررسی قرار گرفته و در فصل سوم  وجه افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران مطرح شده است. امید است از تذکرات و راهنماییهای صاحبنظران محترم محروم نمانده و در اصلاح و رفع کاستی های موجود در این پایان نامه از راهنماییهای عزیزان برخوردار شویم.

چکیده

دیه و ارش در برخی منابع متفاوت و در برخی دیگر دو عنوان مترادف به کار برده شده اند. دیه در اصل «وَدِیَ» بوده که و واو آن را حذف کرده و در عوض «ه» به آخر آن افزوده اند. در اصطلاح فقها دیه مالی است که بواسطه جنایت بر انسان در قتل نفس یا کمتر از آن واجب می شود ارش جبران خسارت وارده بر جسم انسان است که قیمت آن معین نشده باشد. این قاعده جزو مسلمات فقه شیعه بوده که به اجماع فقها مورد قبول می باشد که از آن با عبارتهای مختلف همچون «کل مالا تقدر له ففیه الارش» تعبیر می شود. قانونگذار ایران در ماده 15 قانون مجازات اسلامی دیه را اینگونه تعریف کرده است: دیه مالی است که از طرف شارع برای جنایت تعیین شده است لکن تعریفی از ارش بعمل نیاورده و تنها در ماده 367 قانون مجازات اسلامی مواردی را که باید ارش پرداخت گردد مشخص کرده و می گوید «هر جنایتی که بر عضو کسی وارد شود و شرعاً مقدار خاصی به عنوان دیه تعیین نشده باشد جانی باید ارش بپردازد.» هدف از این تحقیق بررسی وجه اشتراک و افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران می باشد. به همین منظور برای انجام این تحقیق به بررسی این موارد در کتابهای فقهی و حقوقی پرداخته ایم و نتایج این بررسی بیانگر آنست که وجه اشتراک دیه و ارش در فقه و حقوق ایران بیشتر از وجه افتراق آن می باشد. این پایان نامه از این جهت که توانسته موارد اشتراک و افتراق این دو را در فقه و حقوق ایران مشخص سازد دارای اهمیت می باشد.

واژگان کلیدی: اشتراک، افتراق، دیه، ارش، فقه، حقوق

 

فهرست:

چکیده 1

مقدمه. 2

الف: بیان مساله: 4

ب: سوالات تحقیق: 4

ج :پیشینه تحقیق: 5

د: فرضیات تحقیق: 7

ه-اهداف تحقیق: 7

و:ضرورت و اهمیت تحقیق: 7

ی: روش انجام تحقیق: 8

ن: ساماندهی تحقیق : 8

فصل اول: کلیات (تعاریف، تاریخچه، مبانی نظی)

1-1- معنای دیه و ارش در لغت: 10

1-1-1- معنای دیه در لغت: 10

1-1-2- معنای ارش در لغت: 10

1-2- دیه در قرآن مجید: 11

1-4- تعریف دیه و ارش در فقه: 14

1-5- تعریف دیه در حقوق ایران: 15

1-6- تعریف ارش در حقوق ایران: 16

1-7- دیدگاه فقها در مورد دیه و ارش: 16

1-8- دیدگاه حقوقدانان در مورد ماهیت دیه : 19

1-9-دیدگاه حقوقدانان درمورد ارش: 22

فصل دوم: وجه اشتراک دیه و ارش در فقه و حقوق ایران

2-1- وجه تشابه و اشتراک بین دیه و ارش.. 25

2-2- موارد تعیین دیه و ارش در فقه و حقوق ایران: 26

2-3- مقادیر دیه و ارش در فقه و حقوق ایران. 30

2-4- مشروعیت دیه: 31

2-5- مقادیر دیه جنایت بر زنان در فقه و حقوق ایران: 32

2-6- مهلت پرداخت دیه در فقه و حقوق ایران: 33

2-7- مسئول پرداخت دیه در فقه و حقوق ایران.. 35

2-7-1- جانی: 35

2-7-2- عاقله: 37

2-7-3- بیت المال. 41

2-8- موجبات ضمان دیه و ارش در فقه و حقوق ایران: 43

2-8-1- در ضمان شخص خواب: 43

2-8-2- ضمان پزشک: 44

2-8-3- حمل کننده کالا: 45

2-8-4- ترساننده 46

2-8-5- ضمان برخورد کننده: 47

2-8-6- ضمان پرت کننده: 48

2-9- اشتراک در جنایت: 49

2-9-1- ضمان برخوردکننده با یکدیگر: 49

2-9-2- در ضمان دعوت کننده: 50

2-10- تسبیب در جنایت: 51

2-11- موارد پرداخت ارش در فقه و حقوق ایران: 53

2-11-1- چگونگی تعیین ارش در اعضاء: 54

2-11-2- چگونگی محاسبه ارش در اعضاء: 54

2-11-3- تعیین میزان ارش با سازش و مصالحه طرفین: 55

2-12- مقادیر ارش و دیه اعضاء در فقه و حقوق ایران. 55

2-13- مقادیر دیه و ارش زوال منافع در فقه و حقوق ایران. 57

2-14- مقادیر دیه و ارش در جراحات سر و صورت.. 58

2-15- دیه جراحاتی که به درون بدن انسان نفوذ کند: 60

2-16- دیه جنایتی که باعث تغییر رنگ پوست یا تورم می شود: 61

2-17- مقادیر دیه سقط جنین: 62

2-18- دیه جنایت بر مردگان در فقه و حقوق ایران: 64

2-19- نقش قسامه در جراحات عضو. 66

2-20- فقدان رابطه پدر و فرزندی بین قاتل و مقتول: 67

2-21- صلح و سازش با دیه: 68

2-22- در موارد تغلیظ دیه: 69

2-23-دیه کشته شدن شخصی به دست دیوانه یا نا بالغ: 70

2-24- جمع بندی: 71

فصل سوم: وجه افتراق دیه و ارش در فقه و حقوق ایران

3-1- تفاوت های میان دیه و ارش در فقه و حقوق ایران: 74

3-1-1- تفاوت دیه و ارش: 74

3-2- در مسئولیت دایه در دادن دیه: 76

3-3- در مقادیر دیه اقلیت های دینی.. 77

3-4- تفاوت اندازه دیه در امور شش گانه دیه با همدیگر. 78

3-5- نبود ضابطه دقیق، در تعیین میزان ارش: 79

3-6- نوع و مقدار دیه و ارش: 82

3-7- مشکلات اجرایی در خصوص پرداخت دیه ای که در فقه آمده است: 83

3-8- پرداخت خسارت مازاد بر دیه و ارش در فقه و حقوق ایران. 86

3-9- سقف دیه در فقه و حقوق ایران: 88

3-10- هزینه های درمان. 90

3-11- خسارات معنوی ناشی از صدمات جانی.. 94

3-12-ساقط شدن قصاص ودیه بر اثر مردن جانی در فقه وحقوق موضوعه: 102

3-13-در خصوص شرکت در ارتکاب جرایم علیه نفس ...... 103

نتیجه گیری.. 106

پیشنهادات: 108

فهرست منابع و مآخذ: 110

ج) مقالات و پایان نامه ها: 114

دانلود نقد و تحلیل فقهی بر تغلیظ دیه در ماه های حرام

نقد و تحلیل فقهی بر تغلیظ دیه در ماه های حرام اگر قتل در یکی از ماه های حرام صورت گیرد یک سوم دیه بر میزان تعیین شده افزون می گردد که از آن به تغلیظ دیه یاد می شود

دسته بندی	فقه و حقوق اسلامی
فرمت فایل	docx
حجم فایل	392 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	25

چکیده:
اگر قتل در یکی از ماه های حرام صورت گیرد یک سوم دیه بر میزان تعیین شده افزون می گردد که از آن به تغلیظ دیه یاد می شود.موضوع تغلیظ دیه در فتاوای فقهای امامیه مورد اشاره واقع شده و به صورت عموم فرقی بین انواع قتل گذاشته نشده است. در قانون مجازات اسلامی برای همه انواع قتل ها (عمد، شبه عمد و خطای محض) تغلیظ دیه در نظر گرفته شده است. قرآن کریم حکم حرمت ماه های حرام را بیان کرده اما سخنی از تغلیظ دیه در آن به میان نیامده است.این نوشتار ضمن باز کاوی روایت های وارده در خصوص تغلیظ دیه در ماه های حرام با توجه به عدم صراحت روایت های مربوط به تغلیظ دیه مقدر به میزان یک سوم در قتل غیرعمدی و با توجه به عدم تحقق هتک حرمت در این نوع قتل به این نتیجه رسیده است که روایت های تغلیظ دیه شامل قتل غیرعمدی نشده و حکم تغلیظ دیه را می توان فقط در قتل عمد ثابت دانست. بنابراین آن چه که حکم تغلیظ دیه را در معرض تردید جدی قرار می دهد علاوه بر عدم صراحت روایات، فقدان عنصر قصد در قتل غیر عمدی است که براین اساس انتهاکی (هتک حرمت ماه های حرام) تحقق نمی یابد تا بتوان در پی آن تغلیظ دیه را ثابت دانست.
کلید واژه:
دیه، فقه، تغلیظ دیه، انواع قتل

دانلود تفاوت زن و مرد در دیه و قصاص در قانون مجازات اسلامی

تفاوت زن و مرد در دیه و قصاص در قانون مجازات اسلامی نخست باید دانست که نظام حقوقى ‏هر مکتبى‏را یک بار با نگاه به مجموعه قوانین آن درچارچوب تعریف شده باید بررسى‏ کرد و یک بار در مقایسه با نظام هاى ‏حقوقى ‏دیگر و امتیاز دهى ‏به برترین ها

دسته بندی	فقه و حقوق اسلامی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	29 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	30

دیه در اسلام بر معیار ارزش معنوى انسان مقتول نیست، بلکه یک دستور خاصى است که ناظر به مرتبه بدن انسان کشته شده مى‏باشد، نشانه آن این است که اسلام بسیارى از افراد اعم از زن و مرد را که داراى اختلاف علمى یا عملى‏اند متفاوت مى‏بیند و تساوى آنها را نفى مى‏کند، و در عین حال دیه آنها را مساوى مى‏داند، مثلا درباره تفاوت عالم و جاهل مى‏گوید:

... هل یستوی الذین یعلمون و الذین لایعلمون [1]

آیا کسانى که مى‏دانند با کسانى که نمى‏دانند مساویند؟

و درباره تفاوت مجاهد قائم و غیر مجاهد قاعد چنین مى‏فرماید:

لایستوی القاعدون من المؤمنین غیر اولی الضرر و المجاهدون فی سبیل الله [2]

مؤمنان خانه‏نشین که زیان دیده نیستند با آن مجاهدانى که با مال خود در راه خدا جهاد مى‏کنند یکسان نمى‏باشند. ودرباره اختلاف کسى که قبل از فتح مکه و پیروزى چشمگیر اسلام، جهاد و کمک مالى مى‏کرد و در راه خدا مبارزه و انفاق مى‏نمود با کسى که بعد از فتح مکه در جهاد شرکت مى‏کرد و در راه اسلام کمک مالى مى‏نمود چنین مى‏فرماید:

... لا یستوی منکم من انفق من قبل الفتح و قاتل اولئک اعظم درجة من الذین انفقوا من بعد وقاتلوا وکلا وعد الله الحسنى والله بما تعلمون خبیر [3]

کسانى از شما که پیش از فتح مکه انفاق و جهاد کرده‏اند با دیگران یسکان نیستند، آنان از حیث درجه بزرگتر از کسانى‏اند که بعدا به انفاق و جهاد پرداخته‏اند.

فهرست مطالب

تفاوت زن و مرد در دیه و قصاص در قانون مجازات اسلامی.. 2

چکیده2

مقدمه. 3

حکمت تفاوت دیه زن و مرد. 4

دیه و قصاص و تکلیف حکومت و حق زنان.. 10

قصاص زن و مرد. 11

الف) قصاص نفس.... 11

ب) قصاص عضو. 12

دیه مرد و زن.. 12

الف) دیه نفس.... 12

دلایل برابرى زن و مرد در دیه و قصاص.... 13

الف) عدالت خداوند متعال.. 13

ب) برابرى همه انسان‏ها با یکدیگر. 14

ج) صراحت آیات قصاص.... 17

د) حیات بودن قصاص.... 17

و) روایات مخالف با روایات مشهور18

ز) ضعف اجماع. 20

نقش زمان و مکان در قصاص و دیه. 21

قانون و زنان سرپرست خانوار22

پیشنهاد حقوقى.. 23

پاورقی.. 25